Nasza drużyna seniorów ma nowego trenera, został nim  Czesław Palik, który jeszcze na wiosnę utrzymał drużynę Okocimskiego Brzesko na zapleczu ekstraklasy. Zastąpił on Arkadiusza Kubika, który będzie asystentem pierwszego szkoleniowca.

Urodził się 9 maja 1948 roku w Krakowie. Przez całe życie związany z piłką nożną. Karierę piłkarską zaczął w Cracovii, której jest wychowankiem. W 1966 roku wywalczył z nią wicemistrzostwo Polski juniorów, po czym przeniósł się do Dunajca Nowy Sącz, by w roku 1968 wrócić do Cracovii. Karierę kontynuował w Koronie Kielce, do której trafił w 1973 roku.

fot. Michał Stańczyk / CYFRASPORT

Korona Kielce w sezonie 1973/1974. Czesław Palik stoi czwarty od lewej w górnym rzędzie

Jak przyznał w majowym wywiadzie dla oficjalnej strony internetowej Korony Kielce nie miał żadnych wątpliwości co do podjęcia pracy trenerskiej. Już jako zawodnik przygotowywał treningi. Marzył by zostać trenerem i jeszcze jako zawodnik prowadził juniorów kieleckiej Korony. Po zakończeniu karierę piłkarskiej całkowicie skupił się na tworzeniu trenerskiego rozdziału swojej kariery sportowej. Podczas swojej ponad trzydziestoletniej pracy trenerskiej prowadził takie kluby jak Korona Kielce (trzykrotnie), Błękitni Kielce, Granat Skarżysko Kamienna, Bucovia Bukowa, KSZO Ostrowiec Świętokrzyski (dwukrotnie), Górnik Wieliczka, Stal Stalowa Wola (dwukrotnie), Ceramika Opoczno, RKS Radomsko (dwukrotnie), Dalin Myślenice, Proszowianka Proszowice, Wawel Kraków, Garbarnia Kraków, Hetman Zamość, Stal Rzeszów, Proszowiankę Proszowice, a także Okocimski Brzesko (dwukrotnie). W bogatym życiorysie trenerskim darzył się nawet okres, w którym jednocześnie prowadził drużyny II-ligowej Korony oraz III-ligowej Bucovii.

Niektórzy określają go mianem specjalisty od trudnych sytuacji. Jak sam mówi: „Nie boję się żadnych wyzwań, nie narzekam, robię swoje. Od kilku lat trafiam do klubów, gdzie wcale nie ma specjalnych warunków. Po pracy w RKS Radomsko, KSZO Ostrowiec jestem zahartowany, już chyba żadne upodlenie mnie nie złamie”

Potrafi dotrzeć do psychiki piłkarzy, którym nie wiodło się podczas wcześniejszych etapów ich kariery. „Przykład Tomka Żelazowskiego, jeszcze z KSZO pokazuje, że piłkarze mogą przy mnie odżyć. Trzeba znaleźć z nimi wspólny język i pozwolić się wykazać. A ja od lat preferuję futbol ofensywny, taki by radość mieli kibice”.
 
„Nie ma tutaj żadnej filozofii – trzeba strzelić jedną bramkę więcej od przeciwnika i wygrać mecz. Kto nie strzela bramek, nie ma dobrych pomocników, napastników, ten przegrywa. To są naczynia powiązane”.

Trener Palik podkreśla, że ważne jest tworzenie odpowiedniej atmosfery. „Zawsze miałem dobry kontakt z zawodnikami i mam go chyba po dziś dzień.  Sam przecież kopałem w piłkę, więc łatwiej było mi się porozumieć z zespołem. Co do zawodu trenera, nie chce tutaj używać górnolotnych słów, ale trzeba mieć powołanie, trzeba mieć to coś”.

Podczas pracy w Koronie dobrą atmosferę w zespole wypracowywał między innymi poprzez ... wspólne ogniskowanie. ”W przydrożnych sklepach kupowaliśmy kiełbasę, następnie udawaliśmy się w miejsce, gdzie mogliśmy rozpalić ognisko. Chłopcy przynosili drewno, podpalaliśmy i razem piekliśmy kiełbasę. Zawodnikom bardzo się to podobało. Byliśmy wtedy bardzo zżyci ze sobą. Teraz mało kto może sobie wyobrazić, aby w taki sposób spędzać wolny czas z zawodnikami”. 

Spytany niedawno o swoją przyszłość odpowiedział: „Przyszłość wiążę z żoną, z dziećmi – to najważniejsze, co mnie czeka. Jako trener jestem spełniony, awansowałem do wyższych lig z sześcioma zespołami. Co teraz z moją trenerską przyszłością? Różne rzeczy mogę, ale nic nie muszę”.

„Właściwie przez całe moje życie trenerskie nigdy nie pozostawałem dłużej niż parę dni bez pracy. Mało tego, zawsze praca mnie szukała. Gdy zwalniał mnie jakiś klub, po kilku dniach pojawiał się następny z ofertą zatrudnienia”.

„Nie czuję się wypalony. W mojej głowie jest wciąż wiele pomysłów, które można zrealizować. Trzeba tylko trafić na podatny grunt”.

Mamy nadzieję, że współpraca pomiędzy Naszym Klubem i nowym trenerem będzie układała się po myśli wszystkich zainteresowanych, a wypracowane perspektywy okażą się być „podatnym gruntem”.